Chwasting
Dotyk Natury
Przedwiośnie
W tym roku wiosna przychodzi do nas wcześniej. Lutowe ocieplenie zachęciło drzewa i krzewy do wypuszczenia pierwszych pączków. W Marcu czeka nas prawdziwe wiosenne budzenie ziemi.
Przed nami wiosna, okres uwalniania sie potężnej energii Matki Ziemi i wszelkich wegetacji. Po zimowym uśpieniu budzi się nowe życie.
Pojawią się znowu jaskrawe zielenie, żółcie, różowe odcienie i biel wokół nas.
Gdy tylko pierwsze promienie słońca i dłuższe dni wyciągną nas z domu poszukajmy PĄCZKÓW, KORY i ŻYWICY na drzewach i krzewach.
Gemmoterapia - leczenie pączkami roślin. W pączkach obecny jest szczególny rodzaj tkanki - roślinny odpowiednik komórek macierzystych. Zawiera ona informacje o całej strukturze rośliny. Pulsuje w nich życiodajna siła i ogrom energii. Nagromadzone w pączkach substancje, odpowiedzialne są za rozwój, wzrost, są magazynem witamin, mikroelementów i innych bogactw biochemicznych. Dzięki nim zostaje pobudzony cały układ odpornościowy, energia. Pomorze nam w wiosenne oczyszczeniu i odnowie organizmu.
Kora - zbieramy delikatnie z młodych drzew żeby nie uszkodzić drzewa. Właściowści kory zależą od rodzaju drzewa. Żywica ma cudowny, intensywny leśny zapach, maśc choinkowa na bolące mieśnie i stawy i na delikatne odświeżenie skóry.
Leszczyna pospolita
Rośnie dziko, spotyka się ją często na skrajach lasów, na porębach i w zagajnikach. Sadzi się ją również w licznych odmianach w sadach, ogrodach, parkach.
Jest gęstym krzewem lub niewielkim drzewem o gładkiej,ciemnej korze i giętkich gałązkach pokrytych dużymi, jajowatymi, szorstkimi listkami.
Jej drobne czerwone kwiatostany żeńskie są ukryte w pączkach. Kwiatostany męskie są urokliwie zwisającymi, żółtobrązowymi kotkami. Nabierają żółtego koloru gdy zakwitają przed rozwojem liści.
A jesienią pojawią się brązowe orzeszki – otoczone twardą łupiną – nazywane orzechem laskowym.
Zrywamy kotki leszczyny - dodajemy do sałatki, a dla dzieci lub łakomczuchów maczamy w miodzie lub ciepłej czekoladzie, no i kto lubi - przyprawia.
Zbiór: przed kwitnieniem, suszyć na tacach lub papierze (w czasie suszenia z pąków wysypuje się pyłek kwiatowy, żółty – można zjeść lub zastosować do pielęgnacji skóry)
Pączki leszczyny (Gemmae Coryli) zawierają znaczną ilość pyłku kwiatowego, garbniki, kwasy, a nawet żywicę.
Podane w formie naparu (3 łyżki pączków zalać 500ml wrzątku) mają działanie odtruwające, przeciwzapalne i przeciwwysiękowe, lekko ściągające.
Zalecane w terapii chorób skóry na tle autoagresji, przeroście prostaty i w trakcie menopauzy (normalizują poziom hormonów).
Zarówno liście, jak i kora zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, kwasy organiczne, a kora również garbniki.
Z mieszanki kory i liści można przygotować odwar (łyżka suszu na szklankę wody, gotowana około 5 minut), który ma właściwości moczopędne, przeciwzapalne, bakteriobójcze, osłaniające, uodparniające i ściągające.
Zaparzamy do popijania przy leczeniu żylaków i hemoroidów, a także przy zaburzeniach krążenia. Odwary lub papki z kory stosowane zewnętrznie jako okłądy pomagają przy stanach zapalnych skóry, przy odleżynach, oparzeniach, obrzękach, czyrakach, a nawet przy świerzbie.
Kąpiele z dodatkiem odwaru pomocne są też w chorobach kobiecych, przy anemii u dzieci oraz w przypadku dzieci cierpiących na krzywicę. Natomiast mycie włosów w odwarze z kory i z liści pobudza ich porost, nadając im puszystość i połysk. Herbatka z suszonych kotków leszczyny jest dobrym środkiem napotnym i moczopędnym.
Zaleca się ją stosować przy różnego rodzaju przeziębieniach oraz przy nieżytach przewodu pokarmowego, którym towarzyszy biegunka.
Olcha - Pani na moczarach , na granicy ziemi i wody
Dawni Słowianie uważali, że Olcha uwalnia parapsychiczne i zdolność jasnowidzenia w człowieku. Drzewo raczej o wątłym drewnie rosnące głównie w miejscach podmokłych. Jego liście, pączki, szyszki wpływają dobroczynnie na
naszą gospodarkę hormonalną, zwalczają bakterie, wirusy, roztocza. Napary z pączków, stosowane zewnętrznie, leczą trudno gojące się rany, trądzik, łuszczycę, stany zapalne oczu. Odwar z szyszek na przeziębienia, w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, a z liści na nadmierną potliwość, stany zapalne mięsni, ścięgien. Kąpiele z dodatkiem liści w mieszankach ziołowych leczą choroby skóry. Warto młode pączki olchy zmiksować i posypać poranną kanapkę, dodać do sałatki, czy warzyw.
Wierzba
Kora wierzby zawiera zawiera salicylany ("przodków" aspiryny).
Można rzuć korę (2-3 letnią) ale, że ma gorzki smak to łatwiej jej używać w postaci odwaru przy gorączkach i bólach stawów.
Odwar nie ma działań ubocznych właściwych dla aspiryny i dlatego mogą go stosować ludzie z chorobamiu żołądka.
Kora wierzby pomaga przy gorączce, w biegunkach i nieżytach jelit, przy nadmiernej pobudliwości nerwowej, migrenach, bezsenności i nerwobólach.
A zewnętrznie w formie okładów na rany i zakażenia skóry oraz do kąpieli. Odwar sporządza się z 1 łyżeczki suchej, rozdrobnionej kory zalanej szklanką wrzątku i gotowanej 10 min.
Cedzi się go i pije 2-3 razy dziennie po pół szklanki. Wybiera się do tego celu gałązki gładkie i nacina kore tak, aby otrzymać przecięte rurki o długości 20cm (kora niegrubsza niż 3mm).
Dąb
Wydziela więcej energii, aniżeli pobiera jej ze wszechświata – wibracje jego są w stanie unormować zakłóconą równowagę organizmu.
A z właściwości udowodnionych – kora dębu jest środkiem silnie ściągającym i jest stosowana przeciw pluciu krwią i gorączce.
Jest środkiem wzmacniający przewód pokarmowy. Mielone żołędzie mogą być użytkowane jako namiastka kawy – polecanej jako środek przeciw wzdęciom oraz w biegunkach i nieżytach żołądka.
Kąpiel w odwarze z kory dębowej stosuje się przy chorobach skóry. Zmielona i zamieniona w delikatny, proszek zwany „tan”, a potem zażywana w formie tabaki, kora dębu powstrzymuje krwawienie z nosa.
Gdy zmiesza się korę dębową w równych ilościach z rumiankiem i goryczką, otrzymuje się lek przeciw gorączce, znany dawniej pod nazwą „francuskiej kory chinowej”.
W przypadku dolegliwości wątrobowych, maceruje się przez tydzień sporą garść utłuczonych żołędzi (któe przypilnujemy jesienią) w litrze białego wina.
Posłodzony miodem płyn może być stosowany jako aperitif albo płukanka w przypadku bólu gardła czy anginy.
Czarna porzeczka - Królowa krzewów
Przepiękne, czerwone pączki zjedzone prosto z gałązki uwalniają potencjał potężnej energii która pobudzi nas do działania.
Warto też wiedzieć że każdy element tego krzewu jest wartościowy, a lista mocy uzdrawiania jest bardzo długa.
Więc możemy zacząć od pączków, z których możemy zrobić intrakt. Liście - Napar. Garść liści na l szklankę wrzątku.
Popijać rano i wieczorem po pół szklanki, co działa odtruwające, wzmacniająco i uspokajająco.
Gałązki - rozgryzać powoli - odkażają usta i zęby. Owoce - Porzeczka czarna jest bogatym źródłem witaminy C (w 100 g zawiera jej 50-400 mg, co zależy od klimatu; w upalne lato ilość wit. C może dojść do 2000 mg) oraz P i pod względem ich zawartości ustępuje tylko owocom róży i rokitnika.
Przyswajanie witaminy C ułatwia występująca w czarnej porzeczce wit. P - cytryn.
Zawiera także wit. K oraz liczne biopierwiastki. Charakterystyczny zapach jagodom i liściom czarnej porzeczki nadają substancje składowe, głównie olejki eteryczne.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Czarna porzeczka działa moczopędnie i napotnie, ma właściwości przeciwgnilne, przeciwartretyczne, przeciwbiegunkowe, przeciwszkorbutowe, wzmacniające żołądek.
Na użytek zewnętrzny:
Okłady z liści lub z rozgniecionych owoców na krwawiące rany, na nie gojące się rany żylakowe.
Gojące działanie wywiera wit. K i olejki eteryczne, które mają właściwości antyseptyczne, bakteriobójcze, antytoksyczne, przeciwwirusowe, silne działanie energetyczne i niezaprzeczalne możliwości gojenia ran.
Na te właściwości wpływają wydzielane przez całą roślinę olejki eteryczne - zapach o ujemnej jonizacji.
Na ukąszenie owadów. Zgnieść liście czarnej porzeczki i pocierać miejsce ukąszenia.
Napar z liści stosuje się w okładach do leczenia ran, do płukanek jako środek przeciwbakteryjny i ściągający.